eleştirdiği şeyin aynısını yapan insan

ben özellikle aynısını yapmaya dikkat ederim. anlarsa haklısın kardeşim derim. anlamazsa zaten daha iyi. büyüklük bende kalır her türlü :d

eşek siken adama abi öpesin gelmiyo mu hiç diye sorulduğunda eşek öpülür mü hiç cevabı geldi aklıma aq. iyi tivitti.

(bkz: gülme komşuna gelir başına)

beyni olduğu konusunda varsa bile kullandığı konusunda düşündüren insan.

sağlıklı öz eleştiri yapamayan insandır.

büyükler kınama başına gelir derken haklıymış. istemeden de olsa kınadığım her şey tek tek başıma geliyor.

bunun başıma gelmesinden çok korkuyorum. olur da eleştirdiğim bir şeyi yaptığımı görürseniz haber verin lütfen

insanların fikri değişebilir düşüncesiyle belirli bi dozda kabul edilir duruyor, fakat o doz oldukça önemli

Son bir aydır çok fazla var. Kendimi tanımakta zorluk çekiyorum kesinlikle. Yani nasıl anlatacağımı da pek bilmiyorum ama yavaşça terk edeyim burayı. (bkz: taksit karşılığı ruhumu nasıl sattım anlatıyorum) hülasası

Bir gün "Olmaktan korktuğum yerdeyim.." kısmında yer almak istemediğim dönüşümdür.

(bkz: allah şaşırtmasın) dedirtir bana bu durum. başıma da geldi ki ondan sonra böyle söyler oldum zaten. öyle insan kendinden şaşıp ayaklarını yere sağlam basmadan eleştirdiği zaman illa ki kendisini de benzer bi durum içerisinde buluyor. kınadığın başına gelir dedikleri gibi. ayrıca bir de şöyle bir şey okumuştum, herhangi bir olay, durum veya düşünce karşısında karşıt tutum geliştirdikçe karşı gelinen düşünceye dair içten içe bi ikna olma durumu söz konusu oluyormuş. kaynağını bilmiyorum denk gelmişti ki içten içe rahatsız olmuştum çünkü uzun bir süredir görünmeyen kısımlardan bakarak fikir yürütüyorum. sonra da buna karar verdim işte. ölümüne kendini kaybedip de hunharca eleştirirsen evet kendini eleştirdiğin şeye ikna etmiş oluyorsun bir zaman geliyor bakıyorsun ki tam da o tükürük saçtığın yerdesin. o yüzden allah şaşırtmasın kimseyi. kendimizi kaybetmeden irdelemek lazım. ayaklarımız yere basarak, yavaş yavaş enine boyuna bakarak. vesselam.

Beni tanımlayan davranış. Kendimi eleştirmek istemediğim için kendi yanlışımın benzerini başkasının üstünde gördüğüm zaman onu ölesiye eleştiririm. Böylece benimki yanlış ama bak öbürününki çok daha yanlış diyerek kendiminkini de normalleştirmiş olurum. Engellemeye çalışıyorum ama artık çok yapısallaşmış engellemek çok zor. Bazen kendimi suç üstünde yakalıyorum ama engelleyemiyorum. Çok sevimsiz bir davranış keşke hiç yapmasam :,(

(bkz: sinir olunan insan tipleri) Gerçekten bir insanın bu kafaya nasıl ulaştığını merak ediyorum. Birisi bir şey yaptığı zaman onu eleştirip, aynı şeyi kendisi yaparken bu durumu normalleştirmek nasıl bir kafadır...

Allah insanı iddiasından vurur derler-miş. Vurulsak da düşmemek ümidimiz baki. Yada düşersek kalkmaya olan inancımız. "Lakin böylesi insan, kaçmamız gereken insandır." da demeyeceğim. Yaşadıkça anlıyorsunuz, kimin ne yaşadığını bilemezsiniz. Herkesin savaşı kendiyle.

Yapar kardeşim yapar insanoğlu değil mi; söyler, unutur ve aynısını yapar. Büyük konuşmaktan biraz çekinin be kardeşim. Siz büyük büyük konuşurken ben bile daha sonrasında o ettiğiniz büyük laflari yiyeceğinizi tahmin ediyorum da siz edemiyor musunuz? Hatta sonra yüzünüze vurulduğunda ise "ama benim durumum ondan farklı, şöyle şöyle.." diye açıklama yapacağınız bile bilmem kaç metre uzaktan aşikar.. Ee atalarımız ne demiş: (bkz: büyük lokma ye büyük laf konuşma )